TNT knijpt ons uit

ALKMAAR - Hij is al jaren postbode. De dreigende teloorgang van de TNT doet hem pijn. ,,Over anderhalf jaar is het gebeurd,dat is ons te verstaan gegeven. Dan zijn we overgenomen. Op weg naar het einde worden we uitgeknepen.De druk op het personeel wordt steeds verder opgevoerd. Dit is niet meer te doen.’’ De TNT is ‘zijn’ TNT niet meer. 

Hij wilde zijn verhaal eigenlijk helemaal niet doen. De vuile was hang je niet buiten. Nu ziet hij geen andere uitweg. Via de Alkmaarse stichting Meldpunt Collectief Onrecht treedt hij in de openbaarheid. Om de ogen van de buitenwereld te openen en om te redden wat er nog te redden valt. Het zit goed fout bij het post- en pakkettenbedrijf TNT. De postbode vertelt thuis openhartig over zijn ervaringen.

Anoniem, anders is hij de sigaar. De Noord-Hollander is een echte ‘postman’, een man met hart voor het bedrijf. Nu moet hij oppassen voor zijn hart. ,,De spanningen worden steeds groter, ik ben al onder behandeling.’’
Uitgeknepen, voor de mensen aan de top, zo ervaart hij de huidige situatie bij de postdivisie van TNT. Alle ellende is volgens hem begonnen met het vrijgeven van de postmarkt. ,,Nu moeten er binnenkort 4500 mensen uit. Dat is teruggedraaid tot 3100. Maar er is al veel personeel ontslagen. En meer volgen er.’’

Als voorbeeld voor de inkrimping geldt een willekeurig rayon in Noord-Holland. Twee jaar geleden werkten daar 40 fulltime postbodes. Nu nog negen. ,,Veel moet worden opgevangen door uitzendkrachten en Polen. Enige motivatie is vaak ver te zoeken bij uitzendkrachten, Polen zijn ter plaatse totaal niet bekend.’’ Noodmaatregelen zijn meer dan eens nodig om de post te bezorgen. ,,Dan worden scholieren gecharterd, bijvoorbeeld voor de zaterdag. Knap op weg geholpen worden ze niet. Een plattegrond krijgen zij, en zoek het maar uit. Soms hebben scholieren op zaterdag een ander baantje, dan wordt de post zondag gebracht. Of heel laat. Half zes gebeurde eerder alleen met de kerstpost.’’

Vol wanhoop en ongeloof praat de postbode over de dagelijkse praktijk. ,,Sinds bijna een jaar doet het bedrijf er alles aan om je weg te treiteren. Je moet meer werk doen in dezelfde tijd. Via de computer wordt berekend hoeveel stuks post in hoeveel tijd je moet doen. Alleen strakke normen tellen, niet de praktijk. De druk wordt steeds groter.’’ ,,Als je vrij hebt, wordt er vaak een beroep op je gedaan om toch te werken. Verlof wordt steeds moeilijker, er zijn geen mensen genoeg.Voor 200 euro extra in de maand kan je je laten overplaatsen. Dan blijven nog minder mensen op die plek over.’’

Spanningen op de werkvloer nemen toe. ,,Nu zijn er looplijnen getrokken. Daar moet je binnen blijven, onder het mom van ‘kortste route, efficiënt werken’. Kom je er buiten, wordt gedreigd met een gele kaart. En uiteindelijk zelfs ontslag. Het lijkt bij TNT op een strafkamp.’’

Bron: Ed Dekker, Noord Hollands Dagblad 26 oktober 2010.